Seoski turizam Komovi
Planina Komovi je jedna od tri najimpresivnija planinska masiva Crne Gore i Dinarskog planinskog sistema. Komovi se prostiru u jugoistočnoj Crnoj Gori, skoro uz granicu sa Albanijom, između najudaljenijih uzvodnih delova toka Lima na istoku i Tare na zapadu, do Drčke reke na severu i venaca Prokletija na jugu. Sa južne i istočne strane Komovi su okruženi sistemom crnogorsko-albanskih planina Prokletija, čiji najviši vrhovi sežu do 2534 metara – Kolac/Maja Kolata, 2694 metara – Jezerski Vrh/Maja Jezerce, a na severu planinom Bjelasicom, čiji je najviši vrh Crna Glava, visok 2139 metara. Planinski masiv Komova, dug 40 km i širok 30 km je sa svih strana pokriven prostranim visoravnima, prosečne nadmorske visine od 1900 metara – Štavna i Ljuban na severu, Rogam na zapadu, Crne na jugu i Varda na istoku. Najviši vrhovi Komova su planine ujedinjene pod imenom Komovi – Kučki Kom (2487 m), Ljevoriječki Kom (2469 m, severni vrh Kučkog Koma) i Vasojevički Kom (2460 m). Istočna i jugoistočna strana Komova pripada Polimlju i opštini Andrijevica. Sa vrha istočnog dela Vasojevičkih Komova, visine 2460 metara se padine spuštaju do Štavne i Varde, na nadmorskoj visini od 1900 metara i do reke Lim, na visini od 700 metara. Spojene doline tokova Lima i Tare oštro zrakasto zasecaju niže delove planine Komovi, omogućavajući pristupačnost ovom kraju sa svih strana. Ovaj deo Komova je poznat po svojoj direktnoj čistini i blizini najkraćeg puta koga koriste turisti između jugoistočne Crne Gore i njenog primorskog dela, kao i po pogodnoj povezanosti i izloženosti padina.
Planina Komovi svakoga opčinjava svojim raznovrsnim prirodnim lepotama, bogatstvom flore i faune i brojnim spomenicima kulture, crkvama i manastirima. Vrhovi Komova su okruženi opasnim grebenastim usecima nastalim oko izvora u pred-ledničkim vodenim vrelima. Osnovne morfološke odlike surovih grebenastih vrhova Komova su njihov vertikalni i kupasti oblik, uvek bez vegetacije, otvorenih asimetričnih strana i izuzetno razuđenih krajeva. Planina Komovi je oduvek bila stanište planinskih koza i riznica biljaka. Prema legendi, vile su se dozivale sa padina Komova. Očarani njihovim vrhovima i pašnjacima, ljubitelji prirode su Komove sa pravom nazvali “kraljem planina” i “božanstvenim džinom”. Vrhovi Komova Kučkih (2.487 m) i Komova Vasojevičkih (2.461 m) premašuju okolne stene i grebene. Sa Komova se pruža panorama do Jadranskog mora, planine Lovćen, Kopaonik, masiva Durmitora, Kosova, Albanije… Priroda se poigrala sa ogromnom planinom i izvajala veličanstvene oblike u kamenom haosu. Mirne doline su se sakrile među divlje vrhove, a jezero povremeno zablista. Raznovrsna i jedinstvena flora i fauna, bezbroj bistrih planinskih izvora i reka, mnoštvo spomenika kulture, crkava i manastira – Manastir Svetog Đorđa u Budimlji, kod Berana iz 12. veka, kao i toplina naroda koji živi pod Komovima nikoga ne ostavljaju ravnodušnim. Naprotiv, kada se nađete u carstvu bukovih i četinarskih šuma iznad kojih se uzdižu gorostasni Komovi – ostajete bez reči.
