Planina Zlatibor
Zlatibor je naziv za planinski venac i područje Dinarskog pravca u jugozapadnoj Srbiji, dužine 55 km i širine 22 km, koji zauzima površinu od 1016 km2. Turistički centar Kraljeve Vode /ranije Partizanske Vode/, smešten u centru zlatiborskog regiona često izjednačavaju sa Zlatiborom, iako on predstavlja širi prostorni pojam. Planina Zlatibor – planina zlatnih borova, blago zaobljenih vrhova i visova, sa najvišim vrhom Tornikom /1496 metara/ nalazi se u jugozapadnom delu Srbije, na oko 200 km od Beograda, 230 km severno od Podgorice /Crna Gora/ i 175 km istočno od Sarajeva /Bosna i Hercegovina/. Zlatibor predstavlja područje izuzetnih prirodnih karakteristika zapadno od Užica, koje se prostire do granice sa Bosnom i Hercegovinom, a prema jugu skoro do Nove Varoši, zauzimajući teritoriju između reka Sušice i Uvca. Prosečna nadmorska visina zlatiborskog područja iznosi oko 1000 metara i omogućava uživanje gostiju u blagotvornoj klimi i prirodnim lepotama. U blagotvorne činioce planine Zlatibor ubrajaju se čist i suv vazduh, nizak vazdušni pritisak i čuvena „ruža vetrova”, koja uspeva da pomiri suprotstavljene vazdušne struje – planinsku i morsku i učini ih lekovitim i pogodnim za odmor tokom čitave godine. Panorama Zlatibora sa vrha Tornika, dokle Zlatna gondola prevozi posetioce i skijaše /dužina 9 km, visinska razlika 530 metara, 1000 skijaša na sat/ pruža pravo uživanje za oči i dušu, čineći zlatiborske prirodne lepote lako dostupnima /vožnja gondolom traje oko 25 minuta/.
Medicinska istraživanja pokazuju da je područje Zlatibora pogodno za lečenje različitih plućnih bolesti, anemije, neurastenije, poremećaja rada srca, malokrvnosti i štitaste žlezde, koje od sredine 17. veka čuva svoju tradiciju mondenske turističke destinacije, koja svojim gostima pruža lečenje bolesti duše i tela.
U srednjem veku je ovaj kraj činio deo župe Rujno, administrativne oblasti Raške. Ime potiče od male biljke ruj koja se koristila za bojenje i štavljenje kože, koja se uspešno izvozila u Dubrovnik, a danas raste u selima Semegnjevu, Stublu i Uvcu. Od 18. veka se koristi ime Zlatibor, koje je od sredine 19. veka u zvaničnoj upotrebi. Zlatibor ima sunčanu, subalpsku klimu, ali oko 100 snežnih dana godišnje omogućava skijašku sezonu između novembra i marta. Region Zlatibora je takođe izuzetno pogodan za letnji odmor, posebno tokom jula i avgusta, kada ga posećuje veliki broj gostiju, radi šetnji, odmora, prevencije bolesti, okrepljenja i uživanja u svežem planinskom vazduhu.
Zlatibor je prostrana zatalasana visoravan i područje visokih planina, borovih šuma i planinskih pašnjaka, koji je zahvaljujući divnoj prirodi, raznovrsnoj ponudi smeštaja i blagotvornoj klimi, proglašen za najveći zimski planinski turistički centar Srbije. Zlatibor je bogat speleološkim odlikama /98 pećina i 44 jame/, sa mnoštvom vodopada i izvora. Među najpoznatijim pećinama Zlatiborskog su Stopića i Potpećka pećina, dok je vodopad u selu Gostilju, jedan od najlepših i najviših u Srbiji. Okolna ljupka zlatiborska sela su idealna za pravi odmor i posetu neke od lokalnih manifestacija i živopisnih festivala. Gostima Zlatibora su na raspolaganju celodnevni i poludnevni izleti ili višednevni turistički aranžmani do mnogobrojnih obližnjih turističkih znamenitosti : Stopića pećina, Vodopad u Gostilju, Muzej na otvorenom – Staro selo Sirogojno, manastiri Uvac i Dubrava, crkve brvnare u Jablanici i Dobroselici, umetničke galerije na Borovoj glavi, Trnavi i Šljivovici, rodne kuće Dimitirija Tucovića i Sava Jovanovića Sirogojna, vidikovcima Tornik i Čigota i višednevni intenzivni pešački program u prirodi.
