Novopazarska Banja

Novopazarska Banja se nalazi u jugozapadnoj-centralnoj Srbiji, u Raškom okrugu, samo 3 km od Novog Pazara i oko 280 km južno od Beograda. Novopazarska banja se nalazi između padina planine Rogozne, planiskih masiva Golije i Ninaje i Nacionalnog Parka Kopaonika, okružena zelenilom i čistim planinskim vazduhom i izvanrednim kulturnim nasleđem, među kojima su srednjovekovni manastiri Sopoćani, Đurđevi stupovi i Petrova crkva, nalazište-utvrđenje Stari Ras, koji su deo UNESCO kulturnog nasleđa. Vode Novopazarske banje, pogodna klima i prirodno okruženje pružaju odlične uslove za rehabilitaciju i poboljšanje zdravstvenog stanja organizma. Sa ukupno 14 termomineralnih izvora temperature od 15 do 60C i dobrim položajem, Novopazarsku banju smatraju banjskim i klimatskim lečilištem Srbije.

Novopazarska banja je veoma poznata po uspešnom lečenju i rehabilitaciji oboleljenja miopatije i neuromiopatije, stanja posle moždanog udara, raznih oblika reumatizma, oboljenja kičme, stanja posle preloma kostiju, sportskih bolesti, kožnih bolesti i ginekoloških bolesti. Zahvaljujući nadmorskoj visini od 505 metara, Novopazarska Banja se svrstava u jednu od najviših banja u Srbiji. Veliki broj sunčanih dana, mala količina padavina i vetrovitih dana čini klimu Novopazarske banje izuzetno pogodnom za lečenje i boravak radi poboljšanja zdravlja, čime je Novopazarska banja i klimatsko lečilište. Raskošno zelenilo Novopazarske banje doprinosi odličnom ambijentu za prijatnu relaksaciju i okrepljujuće šetnje stazama ukrašenim borovima i brojnim sadnicama u lepo uređenom banjskom parku.

Novopazarska Banja je tokom istorije uvek bila poznato lečilište, iako je turskim osvajanjem Srbije, posle 1459. godine, popularnost ove banje smanjena. Uvidevši prirodne lepote i zdravstvene blagodeti ovog područja, Turci su izgradili neke ugostiteljske objekte i dva parna kupatila-hamama, što je značajno doprinelo razvoju Novopazarske banje. Osamdesetih godina 17. veka je Novi Pazar razoren, ali je u 18. veku izgrađeno novo prostrano kupatilo-hamam koje se i danas koristi i krasi Novopazarsku banju. Posle Drugog svetskog rata je otvoren Zavod za lečenje i rehabilitaciju obolelih od mišićnih i neuromišićnih bolesti u Novopazarskoj Banji, a početkom 21. veka je banjska i turističko-ugostiteljska infrastruktura značajno unapeđena, na zadovoljstvo i korist brojnih pacijenata i posetilaca.