Manastir Savina
Manastir Savina je značajna svetinja Srpske Pravoslavne crkve koja se nalazi 2 km istočno od Herceg-Novog, u prekrasno lepom ambijentu raskošne mediteranske vegetacije Jadrana. Manastir Savina se sastoji od tri crkve građene postupno tokom nekoliko stotina godina posle razornog zemljotresa 1667. godine, na ostacima drevnog hrama iz vremena Nemanjića: Mali hram Uspenja Presvete Bogorodice iz 1030. godine, Veliki hram Uspenja Presvete Bogorodice, sagrađen u drugoj polovini 18. veka i mali Hram Svetog Save, po kome je i manastir dobio ime, na uzvišenju oko 300 metara iznad čitavog manastirskog kompleksa Savine.
Velika i lepa crkva manastira Savine je delo dalmatinskih neimara, Korčulanina Nikole Foretića i njegovog zemljaka – protomajstora Đurđa, i predstavlja jedinstven spoj istočne i zapadne kulture, te mešavinu romaničkih, gotičkih, vizantijskih i baroknih elemenata. Velika crkva manastira Savine je jednobrodna bazilika od belog mermera sa Korčule, koju krase polukružna oltarska apsida i osmougaona kupola. U levoj pevnici velike crkve manastira Savine se nalazi čudotvorna ikona Majke Božije, zvana Savinska Bogorodica. Velika crkva manastira Savine ima veliki drveni ikonostas izrađen krajem 18. veka.
U manastiru Savini se nalazi veliki broj dokumenata i relikvija koje potiču iz doba Nemanjića (mošti carice Jelene, krst Svetog Save iz 1219. godine), uključujući i one prenete iz manastira Tvrdoša 1693. godine. Tursko-mletački ratovi u Hercegovini su imali za jednu od posledica rušenje trebinjskog manastira Tvrdoša i preseljenje njegovog bratstva sa najvrednijim dragocenostima pod okrilje Mletačke Republike u manastir Savinu 1693. godine. Srbi su na Savinu gledali kao na izvorište duhovne snage, putokaz u nedaćama i pribežište pred ratovima i razaranjima.
Srednjovekovni deo arhiva manastira Savine čine tri drevne povelje : povelja Kralja Uroša I o osnivanju crkve Svetog Nikole u Hvosnu /1276-77/, falsifikovana povelja cara Dušana o stonskom dohotku /12. jul 1358./ i povelja despota Stefana Lazarevica o poklonu pet sela u Moravicama manastiru Mileševi /posle 1413./. U Manastiru Savini, kraj primorskog grada Novog, zimskog prestonog mesta Kosača, sačuvan je stari hram Uspenja Bogorodičinog, koji je verovatno pomogao veliki vojvoda i herceg Stjepan Vukčić Kosača. O Kosačinom ktitorstvu najizričitije svedoči opširni defter sandžaka Hercegovine, broj 484 iz 1585. godine. Stjepan Kosača je uzeo titulu Hercega Svetog Save 1449. godine, prethodno izražavajući duboko poštovanje prema najvećem srpskom svetitelju i prvom srpskom arhiepiskopu Svetom Savi.
