Manastir Duljevo
Manastir Duljevo, posvećen Svetom arhiđakonu Stefanu, pripada Mitropoliji Crnogorsko-primorskoj Srpske Pravoslavne Crkve, najveće mitropolije današnje Crne Gore. Manastir Duljevo se nalazi u paštrovskom selu Kuljače, severoistočno od manastira Praskvice, u podnožju planine Goli Vrh, u prekrasnom i živopisnom području visoravni nadmorske visine 470 metara koga odlikuje svež planinski vazduh i opojni miris lekovitog bilja. U blizini manastira Duljevo je izvor „Savina voda“, koji se po predanju vezuje za Svetog Savu Nemanjića, kao i hrast za koga se kaže da se svetitelј pod njim odmarao. Takođe, postoji predanje da se vojska cara Dušana iscelila od trbušnog tifusa Savinom vodom i da je car u zahvalnost Bogu dogradio pripratu hramu Svetog arhiđakona Stefana. Put od manastira Praskvice do Duljeva i dalje do Paštrovske gore izgradio je krajem 18. i početkom 19. veka Rus Jegor Stroganov. Do manastira Duljevo se iz centra Budve može stići peške za sat vremena, a automobilom se stiže skretanjem sa magistralnog puta Petrovac-Budva kod mesta Pržno, odakle ima još 4 km.
Manastir Duljevo je podignut u 14. veku, za vreme vladavine cara Dušana i poput manastira Gradište, važio je za metoh manastira Visokih Dečana. U pisanim izvorima se manastir Duljevo prvi put pominje 1677. godine, kada su paštrovski glavari na jednom zboru izabrali igumana manastira. Manastirsku celinu Duljeva čine crkva Svetog arhiđakona Stefana, manastirski konak Svetog Save, ogradni zid sa kapijama i ostaci ranijih objekata, među kojima je nekadašnja stara seoska škola. Crkva Svetog Stefana manastira Duljevo je jednobrodna građevina od tesanog kamena, zasvođena polukružnim svodom i sa polukružnom apsidom na istočnoj strani, kao i zvonikom na preslicu sa jednim oknom. Novi deo crkve je mnogo kasnije dodat da bi mogao da primi veći broj vernika. Unutrašnjost crkve Svetog Stefana Prvomučenika krase neobično vredni primeri živopisa iz sredine 14. veka koga odlikuje stilsko prožimanje gotičkih i vizantijskih elemenata. Posebno je zanimljiva i znamenita fresko – predstava u prvoj zoni na južnom zidu zapadnog traveja na kojoj je moguće razaznati ktitorsku kompoziciju sa vladarski okrunjenim predstavama Svetog Stefana Dečanskog i cara Dušana Nemanjića koji u ruci drži model crkve, što ukazuje na tačnost narodnog predanja o ktitorstvu cara Dušana.
Neposredno iznad manastira Duljevo su dve isposnice za koje se vezuje predanje o podvizivanju Svetog Save pred svoje poslednje putovanja na Svetu Goru. Sa južne strane manastira Duljevo se nalazi i dalje aktivno seosko groblje.
Manastir Duljevo je više puta teško stradao i paljen, poput drugih svetinja Paštrovačke gore. U manastiru Duljevu je zamonašen i budući patrijarh Arsenije III Čarnojević i brojni Paštrovići, koji su nastavili Božiju službu u Visokim Dečanima.Veliko stradanje manastir Duljevo je pretrpeo u vreme turskih napada, a posebno teško je oštećen za vreme pohoda Mahmud-paše Bušatlije, koji ga je razorio 1785. godine. Tokom Prvog svetskog rata su manastir Duljevo opustošili Austrijanci koji su odneli i njegovo zvono prepoznatljivog zvuka. Protosinđel Varnava Bućin (1896-1942) je tokom Drugog svetskog rata ovde mučenički stradao. Najveće stradanje je manastir Duljevo doživeo u zemljotresu 1979. godine, kada su otkrivene originalne freske.
2002. godine je manastir Duljeve postao ženski manastir. Sestrinstvo manastira Duljeva oduševljava posetioce zanimljivim pričama i legendama, ali i unikatnim ručnim radovima i prirodnim proizvodima. Dugi niz godina se manastirsko sestrinstvo Duljeva bavi izradom duboreza, ikonopisa i vezova, ali i proizvodnjom prirodnih i zdravih proizvoda kao što su prirodni dečji sapuni od kozjeg mlijeka, kapi od propolisa, odlične travarice, kao i raznovrsni lekoviti melemi i biljna ulja.