Etnografski Muzej Beograd
Etnografski Muzej je osnovan u Beogradu u februaru 1901. godine, iako njegovi koreni sežu mnogo dublje u prošlost. Etnografski Muzej Beograd predstavlja jednu od najznačajnijih etnoloških ustanova Srbije koje temeljno proučavaju tradicionalnu kulturu i jedan je od najstarijih muzeja na Balkanskom poluostrvu i u jugoistočnoj Evropi. U okviru Narodnog muzeja Srbije (Serbskonarodni muzeum) nalazio se, još 1844. godine, jedan broj etnografskih predmeta. Prva stalna postavka Etnografskog muzeja Beograd je otvorena 20. septembra 1904. godine, na stogodišnjicu Prvog srpskog ustanka. Sima /Simeun/ Trojanović /Šabac, 2. februar 1862. – Beograd, 21. novembar 1935./, je bio etnolog i prvi srpski školovani antropolog, upravnik Etnografskog muzeja u Beogradu.
Etnografski Muzej je ustanova koja se pre svega bavi klasičnom muzeološkom delatnošću, odnosno zaštitom etnografskih pokretnih kulturnih dobara, ali ne samo time. Stručna muzeološka obrada predmeta u Etnografskom muzeju je potpuna, a Muzej često stručno pomaže manjim muzejima da obrade i konzerviraju svoje fondove. Tokom Prvog i Drugog svetskog rata Etnografski Muzej je ostao bez velikog broja predmeta koji su uništeni u ratnom vihoru. Zahvaljujući očuvanosti tradicionalnog načina života na Balkanu, posle Prvog svetskog rata nastavlja se sa popunom fonda Etnografskog Muzeja u Beogradu, a 1926. godine odštampana je prva sveska Glasnika Etnografskog muzeja, koji do danas redovno izlazi.
Posle Drugog svetskog rata otpočelo je sistematsko etnološko proučavanje etnografskih oblasti, obavljen je veliki broj pojedinačnih istraživanja, a započinje i rad na sistematizovanoj i naučno zasnovanoj konzervaciji predmeta. Prva stalna postavka Etnografskog muzeja u Beogradu otvorena je 20. septembra 1904. godine i od tada kustosi muzeja neprestano sakupljaju etnografske predmete, tako da se fond Etnografskog Muzeja neprekidno uvećava. Etnografski muzej Beograd je započeo samostalnu izdavačku delatnost još 1926. godine, kada je publikovan prvi broj Glasnika Etnografskog muzeja, koji bez prekida izlazi i predstavlja jednu od najznačajnijih etnološko-antropoloških publikacija u Srbiji. Danas Etnografski muzej Beograd redovno izdaje, osim Glasnika, kataloge izložbi koje priređuju kustosi muzeja i koji sadrže važne stručne tekstove, vodiče kroz zbirke muzeja, naučne studije i popularnu literaturu sa temama iz etnologije. Fond Etnografskog muzeja Beograd sadrži preko 160000 izložbenih predmeta i struktuiran je tako da predstavlja obrazac tradicionalne seoske, ali i gradske kulture čitavog Balkanskog poluostrva. Etnografski Muzej Beograd je podeljen na veći broj zbirki, koje su formirane tako da se ne mogu posmatrati izolovano, već samo kao deo ukupnog fonda muzeja, a samim tim i kao deo sistema tradicionalne kulture. Stalna postavka “Narodna kultura Srba u 19. i 20. veku” je otvorena 2001. godine, povodom jubileja 100-godišnjice od osnivanja Etnografskog muzeja u Beogradu. U prizemlju Etnografskog muzeja su izložene svečane narodne nošnje, koje potiču sa kraja 19. i početka 20. veka, odnosno iz perioda pred-industrijalizacije Srbije. Sastavni deo Etnografskog muzeja u Beogradu je Manakova kuća, arhitektonski spomenik od velike kulturne vrednosti. Danas je to depandans Etnografskog muzeja Srbije u kome se čuva i izlaže legat „Etnografska spomen zbirka Hristifora Crnilovića”.