Drač Albanija
Drač je poznati albanski turisticki centar – primorski grad i najveća luka u Albaniji, u zapadnom delu albanske obale Jadranskog mora, samo 39 km udaljen od Tirane i 30 km od međunarodnog aerodroma u Tirani. Drač je gotovo spojen sa Tiranom, glavnim gradom Albanije, beskrajnim nizom hotela, hipermarketa i salona/trgovina automobila. Grad Drač ima oko 100.000 stanovnika, ali se broj udvostruči ili uvisestruci tokom letnjih meseci, kada su brojni posetioci privučeni lokalnim plažama, turističkim znamenitostima i mnogim hotelima. Jadransko more kod Drača je odlična destinacija za porodični odmor, jer je more toplo i prilično plitko. Prostrane peščane plaže i letnja zabava Drača su izuzetno popularne brojnim posetiocima i turistima.
Drač je jedan od najstarijih istorijskih gradova u Evropi i nosio je različita imena tokom svoje burne istorije /Epidamnos, Dyrrhachion, Dyrr(h)achium, Drač, Draç, Durazzo/. Drač su pod nazivom Epidamnos, osnovali kolonisti sa Krka i Korinta 627. godine pre nove ere, oko prirodne kamenite luke, okružene kopnenim močvarama i visokim stenovitim liticama, što je doprinelo da naselje bude teško osvojivo i sa kopna i sa mora. Epidamnos je uz pomoć lokalnih stanovnika, 312. godine p.n.e. osvojio ilirski kralj Glaukias. Kraljica Teuta je napala grad 229. godine p.n.e., povukavši se po dolasku Rimljana, koji su ga uključili u svoj protektorat. Dyrrachium je bio centar rimske provincije Epirus Nova, ili Illyris proper – Illyria Graeca, koju je osnovao rimski car Dioklecijan /244-311/ tokom uređenja provincijskih granica carstva. Drač je 449. godine postao sedište ahiepiskopije. Tokom kasno-antičkog perioda je izvršeno mnogo graditeljskih radova, kada su nastale bazilike, vile, kružni forum ili macellum, kapela amfiteatra, vodovod i kanalizacija…. Na osnovu istorijskih izvora, grad Drač je kao centar rimske provincije Novi Epir u vreme vladavine cara Justinijana I (527-565. g) imao sledeće gradove pod svojom vlašću i upravom: Amantia /Ploča/, Apolonija /Apolonia/, Aulon /Valona, Vlora, Aulona/, Bulis /Byllis, Hekali/, Dioklecijanopolis /Kostur, Kastoriju/, Lychnidos /Ohrid/, Scampa /Elbasan, Elbasani/ i Pulcheriopolis /Antipatra, Berat, Belegrad/. Rimljani i Iliri su se tokom narednih vekova borili za prevlast nad Epidamnosom. Tokom rimske vladavine je grad, nazvan Dyrrachium, bio napredno naselje na zapadnom kraju trgovačkog puta Via Egnatia, ukupne dužine oko 1120 km, koji je povezivao Rim i Konstantinopolj. Rimski car Cezar Avgust je grad Dyrrachium proglasio slobodnim gradom /civitas libera/ i kolonijom veterana svojih legija. Posle snažnog zemljotresa je izvršena obnova grada Drača kada on postaje najjače utvrđenje zapadnog Balkana. Drač je bio pod upravom varvarskih Ostrogota i Bugara, a od 9. veka pod vlašću Vizantije. Posle toga su Drač zauzeli Normani i Republika Venecija, pod Šarlom Anžujskim. Posle razornog zemljotresa 1273. godine je grad Drač – tada Dyrrachium podpao pod vlast srpskog Cara Dušana /1336. godine/, a posle njegove smrti, 1355. godine je bio u rukama albanske porodice Topija. Mletačka Republika je povratila upravu nad gradom Dračom 1392. godine, kada je preimenovan u Durazzo i bio deo Albanije Venete. Drač se 1466. godine suprostavio opsadi sultana Mehmeda II, ali je 1501. podpao pod tursku vlast.
Iako je Drač bio hrišćansko naselje od najranijeg doba i 449. godine dostigao status arhiepiskopije, kao i sedište grčkog pravoslavnog mitropolita, tokom turske vlasti je ovde sagrađen veliki broj džamija i mnogi njegovi stanovnici su primili islam. Grad Drač je tokom turske vladavine preimenovan u Diraç, nije se privredno i kulturno razvijao, već je njegov značaj veoma opao. Sredinom 19. veka je Drač imao svega oko 1000 stanovnika i oko 200 domaćinstava. Do 1912. godine je bio sandžački centar Skadarskog vilajeta /pokrajine u okviru Otomanskog carstva/, a tokom Prvog svetskog rata postaje deo srpske države.
Drač je imao veliki značaj za albanski narodni pokret i nacionalni identitet. 29. novembra 1912. godine su u Drač, tokom Prvog Balkanskog rata, ušle jedinice Treće armije vojske Kraljevine Srbije, pod komandom generala Božidara Bože Jankovića. Stanovnici Drača su oduševljeno dočekali oslobodioce, a domaćin dočeka je bio drački episkop otac Jovan. Narednih dana je uspostavljena civilna vlast i proglašen je Drački okrug kojim je upravljao Ivan Ivanić, a gradonačelnik je bio Petar Đurašković. Velike sile su zapretile Srbiji novim ratom ako se ne povuče iz Drača, što je i učinjeno 1913. godine. Tokom Prvog svetskog rata 1915. godine je Drač osvojila Italija, u periodu od 1916. do 1918. godine Austro-ugarska, a saveznici u oktobru 1918. godine. Albanija je tokom II svetskog rata od 1939. do 1943. godine bila pripojena Kraljevini Italiji, a 1944. godine ju je osvojila nacistička Nemačka. Albanija je povratila svoju nezavisnost posle Drugog svetskog rata, kada je komunistička vlast Envera Hodže obnovila grad i osnovala raznovrsnu tešku industriju i proširila luku. Posle pada komunizma 1990. godine, Drač je postao središte masovnog iseljavanja iz Albanije, uglavnom za Italiju.
Danas je Drač poznat po obližnjem turističkom centru Durres Beach, prekrasnim peščanim plažama, toplom moru i stotinama hotela, apartmana, restorana, kafića i barova…..
Znamenitosit i zanimljiva mesta Drača : Amfiteatar u Draču – najveći amfiteatar na Balkanu /otkriven 1966. godine, predložen za UNESCO kulturno nasleđe/, ostaci 15 km dugog akvadukta sagrađenog u doba vladavine Imperatora Hadrijana, Rimska kupatila, Pozorište Estrada, Pozorište lutaka, filharmonijski orkestar, Arheološki muzej, Istorijski Muzej, plaže Draca, koje smatraju /među/ najlepšim u Albaniji. Okruzi u okolini Drača proizvode vino i raznovrsne prehrambene proizvode.
Drač poseduje najveći arheološki muzej u Albaniji – Arheološki Muzej Drač, koji se nalazi brizu plaže. Severno od Arheološkog Muzeja u Draču se nalaze vizantijske zidine iz 6. veka, sagrađene posle osvajanja Vizigota 481. godine. Izloženi nalazi Arheološkog Muzeja u Draču obuhvataju predmete pronađene u obližnjem drevnom lokalitetu grada Dyrrhachiuma i sastoje se od obimne zbirke iz ilirskog, grčkog, helenskog i rimskog perioda. Nalazi od najvećeg značaja Arheološkog Muzeja Drač uključuju rimske pogrebne stele i kamene sarkofage, elipsoidne živopisne mozaike površine od 3 do 5 metara, među kojima je tzv. poznata Lepotica iz Drača, kao i zbirka minijaturnih bista Venere koja svedoči o vremenu kada je Drač bio središte obožavanja ove boginje.
